Bez dydaktycznego zadęcia

Dzisiejszej surowej, męskiej wypowiedzi nie ośmielę się komentować, ani  tym
bardziej zdradzać tożsamości  jej autora.  :-)  Zapraszam do lektury.

Gdy zapytano mnie o książkę "Ja" Tadeusza Niwińskiego,

w pierwszym odruchu zamierzałem ją odszukać i przewertować ponownie.

Jednak forma pytania o "wpływ książki na moje życie"

skłoniła mnie do sięgnięcia raczej do wspomnień niż do biblioteczki.

Owszem pamiętam tę pozycję i cenię wysoko rzetelny warsztat autora.

Tadeusz Niwiński dowodzi bez pudła, że o trudnych bądź co bądź,

sprawach można napisać prostym rzeczowym językiem. Godny podziwu jest z

jednej strony profesjonalizm, a z drugiej brak dydaktycznego zadęcia z

jakim autor traktuje temat. Pamiętam, że czytając tę książkę miałem

wrażenie, że jest ona napisana żeby czytelnika naprawdę czegoś

nauczyć. Wyróżnia ją to spośród sporej ilości poradników, które

sprawiają na mnie wrażenie, że napisane zostały bardziej dla

zmanipulowania czytelnika niż jego kształcenia.

Wracając jednak do zadanego wprost pytania: cóż lektura tej książki z

pewnością na mnie wpłynęła, owszem. Wiem że zapanowała wszechobecna

moda na referencje, mam jednak nadzieję, że nie będę proszony o

wyrażanie opinii na temat wszystkich przeczytanych książek. obejrzanych

filmów i inscenizacji.  Z góry odmawiam również pisemnego wypowiadania

się na temat jakości tankowanej benzyny i kupowanego pieczywa.

Krzysztof